23 december: Back home

Het is inmiddels anderhalve maand geleden dat ik een blogje heb geschreven. Ik ben inmiddels weer thuis in Nederland. Voor even.

Even een korte samenvatting van wat er in Ghana is gebeurd sinds half november. Ik ben op vakantie geweest met Floor en we hebben aardig wat van Ghana gezien, denk ik. Vooral ook heel veel binnenkanten van trotro´s, haha. Mooie dingen gezien, bavianen en olifanten waren dichtbij genoeg, maar de natuur in Wli vond ik ook zeker de moeite waard!

Toen ik terug kwam van mijn vakantie met Floor waren er weer wat wisselingen geweest in vrijwilligers. De laatste twee weken heb ik samen met twee andere vrijwilligsters gezeten. Ik ben heel blij met hun komst en gezelschap. Samen allerlei dingen met de kinderen ondernomen, zwemmen, wandelen, art classen. Allemaal leuk om te doen! Ik heb heel erg genoten van mijn laatste twee weken in Hanukkah!

Ook hebben we nog een dorpje bezocht. Bizar om te doen. Gaaf om te zien hoe de mensen leven. We hadden kleding en snoep mee voor de bewoners van het dorp. Ik had verwacht dat we een soort van aangevallen zouden worden door de kinderen vanwege het snoep dat we bij ons hadden, maar dat gebeurde helemaal niet! De volwassenen daarentegen vonden dat we de volgende keer iets voor volwassenen mee moesten nemen en zeiden dat ze meer snoep wilden. Bizar. Ook bizar dat iedereen Marjoline en mij bedankten voor de spullen, terwijl ze helemaal niet van ons af komen! Ik voelde me erg opgelaten en vooral ook erg blank… Wel heel mooi om te zien hoe de mensen leven van de cacaoproductie en om een gedroogde cacaoboon te proeven (best bitter, maar hé dat was mijn eerste chocolade weer na 10 weken, dus ik vond alles best)

Mijn laatste dag in Ghana hebben we in de colorroom gezeten met de grote kinderen, wat een feest! We zaten hier met 8 kinderen, wat best veel is in de colorroom, maar ze zijn allemaal ouder dan 10 en ze luisteren goed. Geen “ma, I want” dit keer. Marjoline had er een muziekje bij aan gezet en de kinderen waren heerlijk aan het knutselen, loomen of monopoly’en, weer een van de geluksmomentjes van Ghana.

Dan denk je 12 weken lang, ik heb nog alle tijd om dat later te doen en dan blijk je in de laatste twee weken nog ontzettend veel niet gedaan te hebben en nog te willen doen! De laatste weken zijn omgevlogen.

Nu terug in Nederland. Aan de ene kant een omschakeling aan de andere kant het gevoel dat ik gisteren nog thuis was. Het valt me mee hoe erg ik de kinderen mis. Wel ben ik heel blij met de facebookpagina, zodat ik kan volgen hoe het met ze gaat.

Wat ik ook heel erg voel sinds ik terug ben in Nederland is dankbaarheid. Dankbaarheid voor ons goede zorgsysteem, dankbaarheid voor de warme douche, dankbaarheid voor de constantheid van water en elektriciteit, dankbaarheid voor de wasmachine, dankbaarheid voor de ruimte die wij hebben om te leven, dankbaarheid voor onze winkels waar ik alles weet te vinden wat ik zoek, dankbaarheid voor de fiets (!, jawel niet meer steeds een taxi voor elk wissewasje, niet meer steeds hoeven onderhandelen als je ergens heen wilt), dankbaarheid voor hoe schoon ons land is (aan prullenbakken lijken ze in Ghana in het openbaar niet echt te doen), dankbaarheid voor onze eigen seizoenen, en dankbaarheid voor nog veel meer!

Ik denk dat dat het grootste ding is dat ik mee heb genomen uit Ghana: dankbaarheid. En daarnaast ben ik blij dat ik iets beter weet wat ik wil qua werk later. Later... want eerst vlieg ik volgende week alweer weg naar Cambodja :o Op dit moment heb ik er nog niet super veel zin in (mijn eigen huisje, kaarsjes, lekkere doucheproducten, ik wil het allemaal nog niet missen!), maar ik weet dat ook dit een fantastische reis en fantastische ervaring gaat worden!!

Uiteraard volgen er binnenkort weer wat foto’s en filmpjes van mijn laatste weken in Ghana (maar daar heb ik de komende dagen nog geen tijd voor).